5 września
„Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków…”
W wyjątkowych okolicznościach przyrody, które niezaprzeczalnie zapewnia Dom Gościnny
OO. Karmelitów w Zawoi, rozpoczęły się rekolekcje wspólnoty OCDS Kraków-Łobzów. Było to nasze pierwsze dłuższe wyjazdowe spotkanie w składzie 7 członków wspólnoty i naszego opiekuna – ojca Sylwestra.
6 września
„Was, którzy byliście niegdyś obcymi wobec Boga i Jego wrogami…”
Tematem przewodnim był Charyzmat Karmelitański, czyli coś co świadomie (lub zupełnie nie) przyprowadziło nas na tę ścieżkę życia duchowego. Jesteśmy obdarowani wspaniałą drużyną, przy której każdy czuje się swobodnie i bezpiecznie. W takiej oto atmosferze mogliśmy otworzyć nasze serca i podzielić się osobistą drogą powołania, by wrócić do korzeni naszej karmelitańskiej wędrówki…, do naszych początków.
7 września
„Kto nie dźwiga swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.”
Te rekolekcje stały się dla nas spotkaniem z osobistym krzyżem, który często niosą nasze ludzkie relacje, spotkaniem stawiającym w prawdzie, spotkaniem pokrzepiającym. Było przypomnieniem tego co najważniejsze, czyli przykazania, z którego będziemy sądzeni – miłości Boga i bliźniego. Było również powrotem do prawidłowej optyki życia i postrzegania drugiego człowieka – tego spotykanego w codzienności i tego we wspólnocie.
Tematy wywołane podczas spotkania oraz czytania w kolejnych dniach dawały jasny przekaz: Jesteśmy NOWYMI ludźmi. Nie tylko NOWĄ wspólnotą, lecz NOWYM CZŁOWIEKIEM w Jezusie Chrystusie, który czerpie siłę z faktu Ewangelii i jest w stanie udźwignąć swój krzyż i podążać zbawczą drogą za Chrystusem…, KU NOWEMU, z radością, prawdziwą radością.
Aleksandra Scherer
