30 maja 2023 roku mija pierwsza rocznica śmierci o. Benedykta od Męki Pańskiej (Belgrau). Posługiwał będąc asystentem wspólnot w : Bielsku- Białej, Bieruniu, Kętach i Wolbromiu. Kochał to co robił. Nie lubił narzekać.
Mówił w artykule ŻKwŚ,5/2012 Poszli za Nim, przytaczając słowa:
„ Życie szybko ucieka, czas jest krótki szkoda czasu na rzeczy mało ważne. Kocham Karmel, duszpasterstwo, rekolekcje, ludzi. No i wszystko, co związane z rybami. Mam duszę rolnika”.
Podczas każdej wizyty w naszych wspólnotach zawsze dzielił się Słowem Bożym, radą, a wygłoszone konferencje zapadały w naszych sercach i umysłach.
Cytując jeszcze jedną wypowiedź, z ww. artykułu
„Bardzo ważną rzeczą w klasztorze jest, abyśmy na wszystko patrzyli w duchu wiary, po Bożemu, z nadprzyrodzonego punktu widzenia.
Nam ciągle jakoś przychodzi pokusa ludzkiego patrzenia na wszystko. Jeżeli na życie zakonne, na to wszystko co nas spotyka w klasztorze będziemy patrzeć po ludzku, to właściwie nie ma to sensu. Klasztor to może być za przeproszeniem piekło lub dom wariatów.
Kiedy na wszystko będziemy patrzeć w duchu wiary, po Bożemu, na wszystkie cierpienia , upokorzenia, niesprawiedliwości, nawet na nasze upadki, grzechy, wtedy to wszystko nabiera sensu. Klasztor to przedsionek nieba.”
Jeżeli wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał, to również tych , którzy umarli w Jezusie, Bóg wraz z Nimwskrzesi. 1 Tes 4,14.
