W dniach 27-29 września 2024 r. w Przemyślu odbyły się rekolekcje Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych. Rekolekcje wygłosił o. Andrzej Ruszała OCD. Tematem przewodnim spotkania było „Przeżywanie charyzmatu karmelitańskiego w życiu świeckich karmelitów i karmelitanek”.
Uczestnicy zgłębiali istotne napięcia obecne w życiu karmelitów: między modlitwą a apostolatem oraz między samotnością a wspólnotą.
W centrum refleksji znalazła się postać proroka Eliasza, który jest duchowym wzorem dla Karmelu. Jego życie ilustruje zarówno trwanie w modlitwie, wyrażone słowami „Żyje Pan, przed którego obliczem stoję!” (1 Krl 18,15), jak i gorliwość apostolską – „Żarliwością rozpaliłem się o chwałę Pana” (1 Krl 19,10). Te dwa elementy: duch modlitwy i służby, przenikają się nawzajem i stanowią o owocności życia karmelitańskiego.
Jednym z wyzwań dla świeckich karmelitów jest odnalezienie równowagi między życiem modlitewnym a apostolskim. Każdy, niezależnie od powołania, wieku czy stanu życia, powinien dostosować swój rozwój duchowy do indywidualnych możliwości i obowiązków, dbając, by pobożność dopełniała codzienne życie. Konstytucje i Statuty Świeckiego Zakonu określają minimum zaangażowania, ale to osobiste rozeznanie i uważność na działanie Ducha Świętego pomagają w osiąganiu harmonii.
Drugie napięcie, które omawiano podczas rekolekcji, dotyczy relacji między samotnością a wspólnotą. Analogią do tej rzeczywistości jest sama natura Boga – Trójcy Świętej, w której jedność współistnieje ze wspólnotowością. Człowiek, stworzony na obraz i podobieństwo Boga, powołany jest zarówno do życia we wspólnocie miłości, jak i do chwil samotności z Bogiem. Wspólnota pomaga wzrastać w miłości bliźniego, a samotność z Bogiem prowadzi do głębszej komunii z Nim.
Podczas rekolekcji podkreślano także znaczenie życia w mocy Ducha Świętego. Pierwszym krokiem jest pragnienie Jego obecności, drugim – wiara w Jezusa, a trzecim – otwartość na Jego działanie. Duch Święty prowadzi nas do pełni życia w łasce, a Maryja, jako Oblubienica Ducha Świętego, jest wzorem tej duchowej jedności.
Zadaniem każdego uczestnika rekolekcji było zastanowienie się nad tym, jak równoważy w swoim życiu modlitwę i apostolstwo, samotność i wspólnotę. Duch Święty uczy nas właściwego rozłożenia tych akcentów, a Maryja, w swojej pokorze i pełnym oddaniu Bogu, jest dla nas przewodniczką w tej drodze.
Podczas rekolekcji obchodzone były jubileusze:
– 30-lecia kapłaństwa o. Andrzeja Ruszały OCD
– 15-lecia pierwszych przyrzeczeń Marty Dziedzic OCDS
– 30-lecia pierwszych przyrzeczeń Adama Pieńkowskiego OCDS
