W dniach 14-16 listopada 2025 r., gdy Zakon Karmelitański wspominał swoich Świętych oraz wszystkich zmarłych, którzy za życia oddali się służbie Jezusowi Chrystusowi, żyjąc duchowością karmelitańską, Rada Prowincjalna pod przewodnictwem Urszuli Duży oraz delegata, o. Adama Hrabi, zorganizowała trzydniowy kurs dla osób będących w formacji początkowej. Na zaproszenie odpowiedzieli członkowie wspólnot Krakowskiej Prowincji Świeckiego Zakonu z Chorzowa, Katowic – Śródmieście, Kielc, Krakowa, Krakowa – Łobzów, Lublina – Czuby, Oświęcimia, Piotrkowic, Przemyśla, Pszczyny, Radomska oraz Rzeszowa – Wschód.
Program kursu został przygotowany z myślą o osobach, które rozpoczynają swoją drogę na Górę Karmel i przygotowują się do złożenia przyrzeczeń w Świeckim Zakonie. Uczestnicy, umocnieni Eucharystią, adoracją Najświętszego Sakramentu, Liturgią Godzin oraz modlitwą wewnętrzną, mieli okazję dzielić się własnymi doświadczeniami w atmosferze wzajemnego zaufania i zrozumienia. Była to również wyjątkowa szansa na uzyskanie odpowiedzi na pytania, z jakimi przybyli do św. Józefa wadowickiego, do Karmelu na Górkę.
W trakcie konferencji wygłoszonej przez o. Adama Hrabi, podkreślono, że proces formacji trwa nieprzerwanie do końca życia i obejmuje całego człowieka. Dobrze przeżywana formacja prowadzi do wewnętrznej przemiany, dojrzałości i świętości. Aby formacja przynosiła owoce, powinna opierać się na czterech fundamentach:
- Troska o osobistą relację z Panem Bogiem, gdzie formatorem jest sam Duch Święty.
- Świadomość, że formacja we wspólnocie to jedyna pewna droga, chroniąca przed złudzeniami i ucząca braterskiej miłości.
- Towarzyszenie duchowe, czyli obecność osoby pomagającej w rozeznaniu działania Boga.
- Misja i służba karmelity świeckiego, będąca przestrzenią owocowania oraz wyjścia poza siebie.
Prawdziwy uczeń Chrystusa pozwala się formować i staje się darem dla innych. Każdy otrzymał od Boga osobistą misję do spełnienia w Kościele i świecie, a świecki karmelita powinien traktować codzienne zajęcia jako okazję do zbliżenia się do Boga, spełniania Jego woli oraz służby innym, prowadząc ich do komunii z Bogiem.
Zagadnienia poruszone podczas konferencji przygotowanych przez Radnych Prowincjalnych spotkały się z dużym zainteresowaniem uczestników. Jedna z konferencji poświęcona była zjawisku kryzysu w kontekście powołania do wspólnoty Świeckiego Karmelu. Anna Stańko, prezentując wskazówki duchowo-psychologiczne, ukazała, że kryzys to zarówno próba, jak i łaska, a dobrze przeżywany staje się okazją do wzrostu duchowego. Czas stabilizacji powinien być wykorzystany jako okres wytchnienia i budowania strategii na przyszłe trudności.
Ostatni panel kursu skupiał się na temacie przyrzeczeń czasowych i definitywnych w drodze formacji. Marcin Kliś, odwołując się do Konstytucji OCDS, podkreślił, że świeccy członkowie wnoszą do Zakonu bogactwo własnej świeckości. Przyrzeczenia są nie celem, lecz kolejnym etapem formacji, która trwa całe życie. Świecki karmelita, realizując obowiązki swojego stanu, ma promieniować wiarą, nadzieją i miłością oraz świadczyć o Jezusie Chrystusie w świecie.
Podczas ostatniego dnia kursu, o. Adam Hrabia, odwołując się do słów Ewangelii św. Łukasza (Łk 21,5-19) i cytatu św. Jana od Krzyża, wskazał, że centrum życia każdego Karmelity jest Jezus Chrystus: „… kto w Jezusie złoży upodobanie i z Niego będzie czerpać siłę, będzie mieć dość mocy i wytrwałości by z łatwością porzucić wszystko. Aby mieć siłę do zwyciężenia wszystkiego nie tylko trzeba mieć miłość do Oblubieńca lecz trzeba być tą Miłością rozpalony i to wśród udręk”.
Cieśla Alina OCDS
